16.3.08

YaLNıZLıGıM


"Kalabalık gurbette o kadar uzun ve yalnızca yaşadım ki

Sana gözyaşları içinde dönmemek mümkün değil...

Şimdiye kadar benim için en büyük tehlike sendin

Şimdi ise bana son sığınak oluyorsun ey yalnızlık...

Bir zamanlar bir kasırga gibi senden uzaklaşan kimdi

Kalabalıklarda çok fazla kaldım

Ve sus(ma)ları unuttum.

Sen ki kalabalığın içinde benim yanımda olduğundan

daha fazla yalnızsın...

Seni terkediyorum kalabalık yalnızlığım

Yalın ayak yalnızlıklara yürüyorum

Yalnızlıktan çalıyorum cümlelerimi

Yalnızlık (artı ) ben hep ben oluyorum

Gamlı rüzgarlardan gamlı sesler öğrenmiş bir çocuğun

ıslık çalmasını işitir gibi işitiyorum seni

Aç kapılarını sana geliyorum dilimde bir fısıltı belki âyan belki pinhâni."